การศึกษาเชิงปริมาณของปลาที่พบในแต่ละสถานีศึกษา ในเดือนมิถุนายน 2559 พบว่า สถานี NH4, NH8 และ NH9 พบจำนวนของปลามากที่สุด เท่ากับ 344, 314 และ 221 ตัวต่อ 100 ตารางเมตร ตามลำดับ (ตารางที่ 22) โดยชนิดของปลาที่พบได้มากที่สุดคือ ปลากริมอีสาน ปลาแป้นแก้ว และปลาซิวหางแดง โดยเฉพาะปลากริมอีสาน เป็นชนิดที่ชอบอาศัยอยู่ตามแหล่งน้ำที่มีพรรณไม้น้ำอยู่อย่างหนาแน่น สถานีที่มีผลจับของปลาน้อยที่สุด ได้แก่สถานี NH2 ซึ่งอาจได้รับผลกระทบจากปริมาณออกซิเจนที่ลดต่ำลงมากในช่วงเวลาดังกล่าว
ในเดือนตุลาคม 2559 พบว่าสถานี NH9 NH11 และ NH10 มีจำนวนปลามากที่สุด เท่ากับ 66, 58 และ 57 ตัวต่อ 100 ตารางเมตร ตามลำดับ (ตารางที่ 23) ซึ่งถือว่ามีจำนวนปลาน้อยกว่าในเดือนอื่นๆ มาก โดยปลากริมอีสานและปลาซิวหางแดง เป็นชนิดที่พบมากที่สุดเช่นเดียวกับเดือนมิถุนายน
ในเดือนกุมภาพันธ์ 2560 พบว่าสถานี NH11 และ NH10 และ NH6 มีจำนวนปลามากที่สุด เท่ากับ 342, 258 และ 240 ตัวต่อ 100 ตารางเมตร ตามลำดับ (ตารางที่ 24) โดยปลากริมอีสานและปลาซิวหางแดง เป็นชนิดที่พบมากที่สุดเช่นเดียวกับเดือนมิถุนายนและเดือนตุลาคม 2559
ในด้านความหลากหลายของชนิดปลาที่พบในแต่ละสถานี พบว่าสถานี NH11 มีความหลากหลายของชนิดปลามากที่สุดถึง 16, 17 และ 18 ชนิด ในเดือนมิถุนายนและตุลาคม 2559 และเดือนกุมภาพันธ์ 2560 ตามลำดับ โดยในช่วงเดือนที่คาบเกี่ยวกับช่วงฤดูฝนที่ลำน้ำพุงหลากลงมาสู่หนองหารนั้น กระตุ้นให้ปลาขึ้นไปยังแหล่งต้นน้ำและไปรับน้ำใหม่ที่ลงมาจากลำห้วย จึงสามารถพบปลาหลายชนิด ส่วนสถานีที่มีความหลากหลายของชนิดปลาน้อยที่สุดคือสถานี NH10, NH8, NH9 และ NH3 ในเดือนมิถุนายน 2559 เดือนตุลาคม 2559 เดือนกุมภาพันธ์ 2560 และเดือนมิถุนายน 2560 ตามลำดับ โดยพบปลาเพียง 2-3 ชนิดเท่านั้นแต่จะพบในจำนวนมาก แสดงให้เห็นถึงอิทธิพลของลักษณะทางสัณฐานและกายภาพของแหล่งน้ำที่เป็นถิ่นที่อยู่ที่มีความเหมาะสมกับปลาแต่ละกลุ่มแตกต่างกันไป
แม้ว่าปลาในวงศ์ Cyprinidae (วงศ์ปลาตะเพียน ปลาซิว) จะมีจำนวนชนิดของปลามากที่สุดถึง 11, 12, 12 และ 6 ชนิด ในเดือนมิถุนายน 2559, เดือนตุลาคม 2559, เดือนกุมภาพันธ์ 2560 และเดือนมิถุนายน 2560 ตามลำดับ เนื่องจากเป็นวงศ์ (Family) ที่มีสมาชิกในวงศ์มากเมื่อเทียบกับปลาวงศ์อื่น แต่ปลาในวงศ์ Osphronemidae (วงศ์ปลากัด ปลากริม ปลาสลิด) ถือเป็นปลากลุ่มหลักของพื้นที่ศึกษา เนื่องจากพบจำนวนตัวในปริมาณมากและสามารถพบได้ทุกพื้นที่ในหนองหาร โดยมีจำนวนตัวคิดเป็นร้อยละ 48.7, 51.4, 50.9 และ 51.2 ของจำนวนปลาทั้งหมด ในเดือนมิถุนายน 2559, เดือนตุลาคม 2559, เดือนกุมภาพันธ์ 2560 และเดือนมิถุนายน 2560 ตามลำดับ (ภาพที่ 33 และ 34) ซึ่งโดยธรรมชาติของปลาในกลุ่มนี้มักอาศัยอยู่ในพื้นที่ที่มีพรรณไม้น้ำปกคลุมหนาแน่นซึ่งเป็นสภาพโดยส่วนใหญ่ของพื้นที่หนองหาร
ปลาปักเป้า สามารถพบได้ทั่วไปในแหล่งน้ำหนองหาร เนื่องจากเป็นปลาที่ชอบหลบซ่อนตัวอยู่ตามกลุ่มพรรณไม้น้ำที่หนาแน่น เป็นปลาอีกชนิดหนึ่งที่มีความสำคัญเนื่องจากมีข่าวสารมากมายเกี่ยวกับการบริโภคปลาปักเป้า ซึ่งทำให้เสียชีวิตได้ โดยปลาปักเป้าแต่ละชนิดนั้นจะมีพิษมากหรือน้อยขึ้นอยู่กับสภาพของแหล่งที่อยู่อาศัยในแต่ละแห่งด้วย การอนุมานว่าพื้นที่อื่นสามารถบริโภคได้โดยไม่เป็นอันตรายจึงบริโภคตามในพื้นที่ของตนเองนั้นไม่สมควรอย่างยิ่ง ดังนั้นจึงควรหลีกเลี่ยงการบริโภคปลาปักเป้าแม้ว่าจะใช้กรรมวิธีใดในการปรุงอาหารก็ตาม